Αγία Κυράννα η Νεομάρτυς
Η Αγία Κυράννα γεννήθηκε στην Αβυσσώκα της Θεσσαλονίκης, σημερινή Όσσα της επαρχίας Λαγκαδά.Η Αγία γεννήθηκε ,μεγάλωσε και έκτισε τη προσωπικότητά της στην Οσσα και για αυτό εκεί λαμβάνουν χώρα οι περισσότερες λατρευτικές εκδηλώσεις που είναι αφιερωμένες σε εκείνη. Η Κυράννα ανέπτυξε την αγάπη της για τον Χριστό στον Ναό των αγίων Αρχαγγέλων του χωριού της μεγαλωμένη στον ζυγό της δουλείας. Η ομορφιά της πήγαζε από μέσα προς τα έξω , αφού ήταν προικισμένη με τις αρετές της σεμνότητας και της σωφροσύνης. Έτσι είχε αφιερώσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής της στους γονείς της , φροντίζοντάς τους με αγάπη και στοργή.
Η επιμονή του γενίτσαρου δεν μπόρεσε να μεταβάλει το Χριστιανικό της φρόνημα. Έτσι απογοητευμένος ο γενίτσαρος μαζί με συνεργάτες αρπάζουν την αγία και την οδηγούν στη Θεσσαλονίκη. Την φέρνουν μπροστά στον κριτή με την ψευδή κατηγορία ότι δήθεν στην αρχή δέχθηκε να τον παντρευτεί και να αλλαξοπιστήσει, αλλά αργότερα άλλαξε γνώμη.
Οι γονείς της την ακολούθησαν μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Οι τούρκοι άρχισαν την ίδια τακτική, στην αρχή κολακείες, και μετά την αγριότητα. Η Κυράννα άφοβη, είπε μόνο τα λόγια:
«Εγώ είμαι Χριστιανή και έχω νυμφίον τον Κύριόν μου Ιησούν Χριστόν, εις τον οποίον προσφέρω ως προίκα την παρθενίαν μου και αυτόν επόθησα και ποθώ εκ νεότητός μου και δια την αγάπην του είμαι έτοιμη να χύσω και το αίμα μου, δια να αξιωθώ να τον απολαύσω. ακούσατε λοιπόν την απάντησή μου και πλέον άλλον λόγο μη περιμένετε να σας πω».
Ύστερα από την απάντηση έσκυψε η Κυράννα με πολλή σεμνότητα το κεφάλι της σιώπησε και προσευχόταν νοερά στον Κύριο να την ενδυναμώσει μέχρι το τέλος του μαρτυρίου.
Τα φρικτά βασανιστήρια συνεχίστηκαν επί μία εβδομάδα , δεχόταν ραβδισμούς , εξευτελισμούς και κρέμασμα όμως αυτή είχε ψυχική γενναιότητα
Την έβδομη ημέρα κορυφώθηκαν τα βασανιστήρια. Ο δεσμοφύλακας οργισμένος άρπαξε την Αγία, την κρέμασε και άρχισε να την χτυπάει αλύπητα με μια μεγάλη ξύλινη σχίζα οι φυλακισμένοι όλοι τον μάλωναν δυνατά και ο δεσμοφύλακας έπεσε κάτω μπρούμυτα και άρχισε να κλαίει.
Το φως σιγά-σιγά υποχώρησε, μια άρρητη όμως ευωδία έμεινε για πολλή ώρα σε όλη τη φυλακή.
Ο φύλακας άνοιξε με τα κλειδιά τα σίδερα, έλυσε τα χέρια της Αγίας, σκέπασε με σεβασμό το Άγιο Λείψανο, άναψε τα φώτα, θύμιασε και κάθησε κοντά της, ώσπου να ξημερώσει. Δόξασε το Θεό που τον αξίωσε να δει τέτοια θαυμαστά πράγματα αλλά και να πιάσει και να περιποιηθεί μαρτυρικό λείψανο.
Το πρωί διαδόθηκε σε όλη τη Θεσσαλονίκη η φήμη της τελείωσης της Αγίας και η έλλαμψη του Αγίου Φωτός. Οι τούρκοι ντροπιασμένοι σιωπούσαν, έδωσαν την άδεια στους Χριστιανούς να πάρουν το Λείψανο της Αγίας και οι Χριστιανοί ένιωθαν χαρά και ευφροσύνη για τα θαυμάσια του Αληθινού και Ζωντανού Θεού μας.
Την έθαψαν έξω από τη Θεσσαλονίκη εκεί όπου ενταφίαζαν και τους άλλους Ορθοδόξους Χριστιανούς, και τα φορέματά της τα μοίρασαν για ευλογία στους πιστούς.
Ήταν 28 Φεβρουαρίου 1751 μ.Χ.
Ο υμνογράφος Χριστόφορος Προδρομίτης γράφει την ακολουθία της και ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης καταγράφει το μαρτύριό της στο Νέο Ματρυρολόγιο.
Μετά από χρόνια στις 12 Σεπτεμβρίου 2011 με την συνδρομή ειδικών επιστημόνων και ιατροδικαστών επιβεβαιώθηκε η ελπίδα και ένα μεγάλο μέρος των αγίων λειψάνων. Βρέθηκε μέσα στο ιερό βήμα του ναού των Αρχαγγέλων της Όσσης κάτω από τις πλάκες του δαπέδου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα λείψανα είναι της αγίας καθώς όταν βρέθηκε πλημμύρισε ευωδία τον ναό.
_________________________________________
ΠΗΓΕΣ:
https://www.impantokratoros.gr/3669D45A.el.aspx
http://www.amen.gr