Για την πατρίδα
Κάτι για την πατρίδα
πριν ενωθώ με το χώμα της,
κάτι για την ιστορία της
πριν ενωθώ με τους τάφους της,
γι ‘ αυτό συγκέντρωσα
το υλικό και το ζύγισα,
βγήκε το μηδέν και ξανά το μηδέν,
τα δάκρυα δε ζυγίζονται
ούτε οι αγάπες,
ζυγιζόταν μόνο ένας πανικός
που δεν έδινε αποτέλεσμα,
πέταξα στη ζυγαριά
τις Θερμοπύλες και το Μεσολόγγι
και τότε η ζυγαριά έδειξε το άριστα.
Ένας στίχος ξεδιπλωνόταν στο σκοτάδι,
«Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη»,
και δάκρυσα,
η πατρίδα γινόταν ύμνος προαιώνιος.
(Γ. Παναγουλόπουλος, Η απόκρυφη διαθήκη, εκδ. Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος,2008)
Τι σημαίνει πατρίδα; Τα δάκρυα και οι αγάπες, οι δυσκολίες και οι χαρές, οι στεναχώριες και οι προβληματισμοί, τα δεινά και οι νεκροί …. δε ζυγίζονται. Είναι πάντοτε μαζί μας. Ζουν μέσα σε όλους και από όλους τους ανθρώπους. Τη διαφορά στη ζυγαριά κάνει η νίκη του αδύναμου απέναντι στον ισχυρό, έστω κι αν πέθανε. Είναι οι τόποι και οι άνθρωποι που νίκησαν με τον θάνατό τους. Η αγάπη και η δίψα για την ελευθερία, οδήγησαν τη δράση εκείνων των ηρώων. Όσο μικροί και λίγοι στον αριθμό και να ήταν, δε δείλιασαν στιγμή. Δεν παρασύρθηκαν από την ομορφιά της ζωής, αλλά είδαν ως μόνο δρόμο τους για την ελευθερία τον θάνατο. Πάλεψαν για ένα καλύτερο μέλλον, για ένα καλύτερο αύριο, για τις ακόλουθες γενιές, με την ελπίδα πως και αυτές θα συνεχίσουν το έργο τους και θα δοξαστεί η ελεύθερη και πάλι Ελλάδα. Ερχόμενοι όμως στο σήμερα, διαπιστώνουμε πως εμείς δεν μπορούμε να αντισταθούμε στην καλοπέραση και στην ανέμελη δίχως έγνοιες ζωή. Τις μικρές, χαζές ανησυχίες και μικροαναποδιές τις λέμε «προβλήματα». Τα προβλήματα είναι σκληρά και ψυχοφθόρα. Εκείνοι πάλι, όσα και αν ήταν τα προβλήματα και οι ήττες κοίταζαν μπροστά και όχι πίσω και συνέχιζαν να προσπαθούν να σπάσουν τις αλυσίδες που τους έδεναν και τους καθιστούσαν υπόδουλους στον τουρκικό ζυγό. Και τελικά τα κατάφεραν, ενωμένοι, πάντα μαζί!
«Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη», εκεί, εκεί βρίσκεται η πατρίδα μας. Στις θυσίες, στη δίψα για ελευθερία, στην περηφάνια … που περπατούν και ορίζουν την ταυτότητά μας. Δεν πρέπει να θεωρήσουμε ποτέ πως είμαστε μικροί μπροστά στους πολύ δυνατότερούς μας, αλλά με το κεφάλι ψηλά να μιμούμαστε τους προγόνους μας.
Αυτό που μπορεί να είναι κάτι πολύ αρνητικό και οδυνηρό μπορεί τελικά να είναι και η πηγή της δύναμής μας, της εξέλιξής μας. Αλλά μόνο όταν είμαστε ανοιχτοί σε ανατρεπτικές αποφάσεις, μπορούμε κάθε πρόβλημα να το μετατρέψουμε σε ευκαιρία. Τέτοια γεγονότα μας δείχνουν μία άλλη διάσταση για το πώς θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Και μας διδάσκουν πως μερικές φορές πρέπει να αντιμετωπίζουμε με διαφορετικό τρόπο τις αδυναμίες μας και τις πιεστικές καταστάσεις που μπορεί να βιώνουμε, ώστε τελικά να καταφέρνουμε να παραγάγουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
(Δέσποινα Δικαιάκου)